Porlock Weir – South West Coast Path (60)

Een klein paradijs aan zee! Zo eindigde een van mijn vorige berichten. Want zo mag je Porlock Weir wel noemen. Op die paar vierkante mijl is er van alles waar je blij van wordt. Behalve die mooie pub in cottagestijl ook nog een deftig hotel, een koffiebar, een galerietje, een museumpje zelfs. Van die laatste twee maak ik een verkleinwoord, want ze beslaan het oppervlak van een kleine kamer. En dat is genoeg. 

We vinden ze, met aan het begin een paar loodsen voor boten, in het rijtje gebouwtjes dat het dorp uit loopt naar zee, de wildernis in, tegenover het haventje achter de hoge sluisdeuren.

De wildernis.

Daar liggen een paar vissersbootjes en plezierjachten en is het gebouwtje van de Porlock Weir Gig Club. Gigs, dat zijn die roeiboten waarmee ze hier op zee wedstrijden doen. Ieder dorp heeft zijn eigen gig club.*

Buiten de sluisdeuren, in wat je zou kunnen noemen een voorhaven, ligt een rij zeilboten. Ga je over de sluisdeuren, over de loopbrug die daaroverheen ligt, dan kom je bij een rijtje cottages in zachte pasteltinten. Drie verschillende pasteltinten. Ik weet niet of ik dat nou mooi vind. Eén kleur voor de drie huisjes had ook goed geweest.

Rechts naast de cottages is de hoge kademuur waar de sluisdeuren in hangen en waar je lekker uit de wind kan zitten tegen nog een andere muur die langs de kade loopt. Aan een hoge mast hangt de Union Jack in top. Een dorp met een pub, een haventje en een vlag. Wat wil je nog meer!

Op de kiezeldijk die achter de cottages en muur ligt, staat nog een merkwaardig gebouwtje. Het is een bunker (type 24) uit de Tweede Wereldoorlog. De kant die naar het land gericht is lijkt wel een gezicht, met ogen, een neus en een mond.

Op de schuine kant, die naar zee gericht is, kun je met de kiezelstenen een naam schrijven. Er ligt al een naam, maar die verander ik door een paar kiezelstenen te verplaatsen. De schuine kant is eigenlijk het dak, want de bunker is aan de zeekant verzakt.

Terug over de sluisdeuren kom je langs het kantoortje van de havenmeester, met schuin ervoor een rode boei. Boven de bruine deur op de dakrand staan de telefoonnummers waarop je de Harbour Master kan bereiken: OFFICE 01643 563187, HOME 01643 862154 en MOBILE 07423 283405. De uitbouw op de hoek hoort bij de koffiebar, waarvan de ingang links om de hoek is. Je kan er je stempelboekje van het South West Coast Path laten afstempelen. Het huis rechts van het kantoortje van de havenmeester kun je huren. Het is een mooie plek om te lanterfanten.

Als je langs de koffiebar terugloopt, kom je langs het deftige hotel weer uit bij de pub.

Dan kan je nog de wildernis in, waarover we het hadden aan het begin van dit bericht. Dat is waar het haventje met de vissersbootjes en plezierjachten overgaat in een grasvlakte en eindigt in dezelfde kiezeldijk waarop de bunker staat maar dan helemaal aan de andere kant. Daar kun je om de hoek kijken, en zie je de kliffen tot aan Lynmouth, zo ver.

...dat is waar het haventje met de vissersbootjes en plezierjachten

overgaat in de grasvlakte

en eindigt in dezelfde dijk waarop de bunker staat
maar dan helemaal aan de andere kant.

Daar kun je om de hoek kijken, en zie je de kliffen tot aan Lynmouth, zo ver.

De dijk van kiezelstenen ligt als een halve maan om Porlock Weir heen. Het zal de dam of waterkering zijn waaraan de plaats haar naam te danken heeft, want dat is de vertaling van weir.

* Het bestaan van dit soort clubs laat zien dat deze dorpen nog levende gemeenschappen zijn. Ook Porlock Weir is een dorp waar nog van alles georganiseerd wordt. Zo is er ieder jaar een Weir-fest, een zomerfeest, en wellicht doen ze er zelfs aan Morris dancing, of komen er jaarlijks groepen langs die deze oude volksdans beoefenen, maak ik op uit een schilderij in de pub. In oktober is er een wandelweek.