Van Lynmouth naar Porlock Weir I – South West Coast Path (53)

The Bottom Ship Inn in Porlock Weir.

Naar Porlock Weir lopen we terug. Nadat we er eerder al eens heen zijn gelopen, vanuit Minehead, maar vervolgens niet verder konden, naar Lynmouth, lopen we er nu naar terug. Vanuit Lynmouth, waar we toen totaal verregend uit de auto stapten, van die aardige Engelsen die ons een lift aanboden, uit Porlock. Lynmouth, waar we nu vertrekken, onder een stralend zonnetje en hier en daar een wolkje – ideaal wandelweer –, om aan te komen in Porlock Weir.

Onderweg, terugkijkend naar Lynton. Daaronder, onder aan de funicular, ligt Lynmouth,
net verborgen achter die middelste bult.

Weir, dat je uitspreekt als 'weer'. Porlock Weir, we komen er graag en telkens weer! En ook Lynmouth, waar we nu ook al voor de tweede keer komen en onze schoenen nog in de keuken voor het fornuis hebben gestaan, good old Bessie, waarop al meer dan 90 jaar de breakfasts worden bereid voor de gasten van het Orchard House Hotel. Ja, ook daar komen we graag weer. Lynmouth, dat ze ook wel Klein Zwitserland noemen.

Bessie. Foto van de website van het Orchard House Hotel.

Maar hoe zit dat? De etappe tussen Porlock Weir en Lynmouth die we vanwege de regen en het onweer op 8 september vorig jaar niet konden lopen, halen we nu in. Om helemaal veilig te spelen nemen we op 26 juni eerst de bus naar Lynmouth, bussen, moet ik zeggen, want het zijn er twee, en lopen dan terug naar Porlock Weir.

Je loopt hoog, tussen Lynmouth en Porlock Weir, en helemaal beneden aan de
rotsen genoeg strandjes om met een bootje te landen.

De reden is dat er misschien geen bussen meer gaan vanuit Lynmouth als je daar op het einde van de dag aankomt. Een aardige bijkomstigheid is dat je dan twee nachten in The Bottom Ship Inn kunt overnachten. Dat willen we graag!  Wat ook nog eens spotgoedkoop is, omdat je voor één nacht 90 pond betaalt en voor twee nachten 130 pond. Ze hebben maar drie kamers, weten we van de uitbaatster die ons die regendag een lift gaf in haar Landrover, en daar hebben ze op deze manier minder werk aan.

Het uitzicht vanuit kamer 1.

The Bottom Ship Inn. Toen, in september, waren we te laat met het boeken van een kamer. Maar onweer en regen zorgden ervoor dat we alsnog de gelegenheid kregen om op deze prachtig mooie plek te overnachten. Een klein paradijs aan zee!

Ook bij The Bottom Ship Inn wordt de hond niet vergeten.