Drie dagen Ellecom – Lagereschooltijd (10)

Onlangs was ik bij de opening van de tentoonstelling met schilderijen en beelden van Linda en Gerard Brouwer in het Katwijks Museum. Daar sprak ik Arend van Duijn, een klasgenoot van de lagere school, de Christelijke Opleidingsschool.

Achterzijde van bovenstaande ansichtkaart.

Het gesprek deed me denken aan het schoolreisje dat we hadden in de laatste klas van de school. In die klas ging je niet één dag op schoolreis maar wel drie dagen!* Naar Ellecom op de Veluwe.

Daar verbleven we in een groot, kasteelachtig gebouw. Aan weerszijden had het twee uitbouwen die op torens leken. Op de linkertoren stond CHR. CONFERENTIEOORD en op de rechtertoren CHR. VACANTIEOORD, nog in de spelling van vóór 1955. Dus moest het wel een oud gebouw zijn. Een 'oord', want dat stond er twee keer op. Dat het voor vakantie was, begreep ik wel, want we gingen er drie dagen op schoolreis. Maar CONFERENTIEOORD, dat was echt een heel nieuw woord voor ons. Nieuw en net zo deftig misschien wel als OPLEIDINGSSCHOOL, dat op onze school geschreven stond, over de volle breedte onder de dakrand. Dat hadden de onderwijzers goed uitgezocht, heel goed en heel conscientieus. In het nieuwe woord van het gebouw op de Veluwe zaten zelfs evenveel O's als in dat deftige woord van onze school, wat trouwens ook altijd een beetje een vreemd woord was, want op alle andere scholen was het toch ook de bedoeling dat je er werd opgeleid?

Maar zoals gezegd, gelukkig kwamen niet voor een conferentie naar Ellecom, maar voor de andere helft, het deel dat 'vacantieoord' heette, en nog eens werd benadrukt door het woord boven de ingang van het gebouw. JEUGDLAND stond daar. Daardoor snapten we dat het voor onze leeftijd was. En dat het nog leuker moest zijn dan in Katwijk, want boven de ingang van het gebouw waar we dagelijks werden opgeleid ontbrak dat woord.

Ik weet niet of het nog bestaat, dat gebouw in Ellecom, want er is een keer een grote brand geweest, zag ik in het journaal.** Wat ik wel besef is dat het gebouw zijn tijd ver vooruit was, want Nederland is inmiddels één groot vacantie- en conferentieoord geworden.

Nog een ansichtkaart.

Het gebouw was aan de rand van een bos. Was dat nou de Veluwe, uit ons aardrijkskundeboek? Er liep een weg langs. En naast het gebouw was een veld, waar we met de twee zesde klassen allerlei spelen en sporten deden. Eén avond hadden we een dropping en werden we door de onderwijzers in groepjes achtergelaten midden in het bos om daarna de weg weer terug te vinden. Ik weet nog dat dat heel spannend was. En heel donker. We sliepen in slaapzalen in stapelbedden. Met spiralen. Ik was wijselijk onderin gaan liggen. Want als je bovenin lag kon je namelijk wel eens gelanceerd worden door een trap van degene die onder je lag. De jongens en meisjes lagen apart, maar zodra het donker werd, werden de ramen omhooggeschoven waardoor de groepen zich konden mengen. Tot de meesters en juffen weer onverwachts binnenkwamen. Er was ook een grote zaal, waar we aten en spelletjes deden en de laatste avond werd er muziek gemaakt en werden er toneelstukjes opgevoerd. Arend en ik speelden een tandarts en een patiënt met kiespijn door een hele grote kies.

Het envelopje.

Van de reis bestaat een verslag. Dat heb ik altijd keurig bewaard. Het zit in een envelopje samen met een paar foto's en een ansichtkaart van het gebouw. Een envelopje van toen ik twaalf was. Met keurige typeletters en dus keurig gearchiveerd, denk je, maar een datum ontbreekt. Eindeloos ben ik ernaar op zoek geweest, want waar was het? Waar was het terechtgekomen na de laatste verhuizing? Ik wist dat ik het toen nog in handen had gehad. Zo'n document dat je je hele leven met je meeverhuist, dat je bij iedere verhuizing weer even openvouwt en bekijkt en weer terugstopt in het envelopje. Ik weet nog dat we als leerlingen allemaal een paar regels mochten schrijven. Ik heb het gevonden.

Het verslag, met op het eind een veelzeggende opmerking.

Klik op de afbeelding om het beter te kunnen lezen.

* De schoolreis moet in mei of juni 1974 hebben plaatsgevonden.

** Dat is op 23 april 1986 geweest, lees ik op deze site. Het gebouw was aangestoken door de vluchtelingen die er waren opgevangen. Ik was geschokt. Daar lezen we ook dat het gebouw als buitenplaats Klein Avegoor in 1932 was aangekocht door Ernst Hendrik van Loon (1863-1944), een kamerheer buitendienst van koningin Wilhelmina. Ik heb nog wat gegoogeld naar de Zutphensestraatweg 9 in Ellecom, maar de plek waar het gebouw stond is opgevuld met natuur.