De buitenhaven. |
De binnenhaven, met rechts de visafslag. |
Mevagissey. Met de ijsjes schuin onder het hotel. In een hoorntje geschept door een oude mevrouw, die als je aan de beurt was zei: 'Yes, darling...', en dan kon je zeggen welke smaak je wilde. Vooral weer heel vaak lemon crunch. En weer van het merk Kelly. Wat een verwennerij. Goed dat je daar geen week bivakkeerde op die plek, want je zou tonnetje-rond worden.
De fish-and-shipsshop. |
Iets verderop in de straat de fish-and-shipsshop: The Fishermen's Chippy. Links om de hoek bij het Order Point kon je zeggen wat je wilde eten en rekende je af. Dan vroegen ze je naam en wachtte je tot die omgeroepen werd bij het Collection Point. Om een uur of zes 's avonds, etenstijd, zat de hele haven langs de kades rondom vol met fish-and-ships etende mensen. Dat zag er heel gezellig uit, met meeuwen die hier en daar genadeloos toesloegen. We hebben wat verwondingen gezien! Wij namen onze afhaalmaaltijd lekker mee naar onze kamer, maar hielden de ramen dicht. Daar werd zelfs voor gewaarschuwd: bij een zijraam stond een bordje in de vensterbank dat je dat raam niet open mocht doen, omdat er op het platte dak ervoor een jonge meeuw zat die af en toe gevoerd werd door zijn ouders.
Mevagissey. Ze hielden van versieren, van aankleding in dit dorp, de vlaggen, en ook die gehaakte kroontjes waren van hier. Mevagissey. Een plaatsnaam waarbij je je gemakkelijk vergiste, want soms sprak je het verkeerd uit, als Megavissey, alsof je zei dat je mee ging vissen. 'Wat zeg je?' 'Of je mee gaat vissen!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten