Al die fietsen, handkarren met van alles en nog wat, een paard dat geduldig staat te wachten voor iets wat op een melkwagen lijkt, een kar met tonnen bier, lege tonnen die weer opgehaald worden, iedereen bezig, een draaiorgel met dansende mensen ervoor, een zure bom in de hand. Kinderen die op houten steps door het beeld fietsen. Vrouwen en meisjes met gesteven schorten en al die duizenden petten. Iedereen keurig gekleed. Dat valt wel op. Arm maar keurig. Een kinderwagen op hoge wielen die net de stoep wordt af geduwd, nu alleen nog in een museum of antiekwinkel te bewonderen. Net als die handkarren. Die zijn helemaal uit het straatbeeld verdwenen.
Vrijdag stond er in de Volkskrant een verhaal over videobewerker Denis Shiryaev. Hij vijzelt oude archieffilmpjes op naar HD-kwaliteit en zet ze op YouTube, in kleur. Het is een ingewikkelde techniek, van plaatje voor plaatje, begrijp ik uit het artikel. Een paar weken geleden was er al een filmpje van de gebroeders Lumière met beelden van Parijs uit de late jaren 1890, met brandweerwagens met paarden ervoor in volle galop en uitpuilende koetsen over een lange laan, met daarbij natuurlijk al die paardendrollen op straat. In kleur!
Voor de volledigheid ook nog een link naar het derde filmpje dat Shiryaev restaureerde, van New York in 1911, met tussen de wolkenkrabbers behalve trams en Fordjes ook nog koetsen, met een paard ervoor. In New York. Tussen al die hoge gebouwen.
Fascinerend! Het valt ook op dat deze restaurateur de film meteen vertraagt naar een normaal tempo waardoor alles er ineens een stuk natuurlijker uitziet. Geen 10 frames per seconde of zoiets. Hoe ze dat precies doen weet ik niet, maar ik denk dat het ook kan dankzij het plaatsen op YouTube. Dan kan je vertragen. Maar hierdoor krijg je het effect of het gisteren gefilmd is met mensen in de kleding van die tijd. Prachtig. Kan er uren naar kijken.
BeantwoordenVerwijderen