De grens. |
Pas sprak ik Cornelis die op de Boulevard van Oegstgeest woont. Tenminste, dat riep ik naar hem. 'Jij woont hier mooi, op de Boulevard van Oegstgeest.' Hij hield me staande. Ik kom er iedere dag langs. Van de week zag ik hier nog een zwaan met haar jongen, wel zeven. Het zal wel door dat weiland komen, die associatie met Oegstgeest: weiland – groen – natuur – veel groen – nog een boomgroep ook – Oegstgeest. Maar het was natuurlijk Leiden, de Boulevard van Leiden, want de Nachtegaallaan met dat grandioze grootse uitzicht op dat weiland, met runderen, schapen, ganzen en een ooievaarsnest op een paal, is nog helemaal Leiden. En ik dacht dat de grens daar liep, in de lengterichting over de straat. Maar dat was niet zo. 'Nee, kijk,' zei Cornelis, 'de grens loopt daar, bij die sloot.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten