Dat was wel een heel andere Roodkapje gisteren in het Vondelpark. Een Roodkapje die uiteindelijk verliefd werd op de wolf. Ze wou hem wel opeten, zo verliefd werd ze. Ze zou eerst koekjes naar grootmoeder brengen, maar die had nog genoeg koekjes, dus daar hoefde ze niet naartoe. Daarom ging ze maar wat wandelen. Ze wilde een keer een heel andere route nemen dan ze altijd in haar sprookje had gedaan. Omdat ze van het pad af ging, raakte ze helemaal de weg kwijt. Er lagen broodkruimels op het pad. Hoe kon dat nou? Er lag ook een appel in het bos. Toen Roodkapje daar een hap van nam, viel ze in slaap, want de appel was giftig. Maar ondertussen had Roodkapje ook een zilveren muiltje gevonden, waar een prins naar op zoek was, want dat muiltje had op de trap moeten liggen, waar het verloren was. Maar daar lag het niet. Er was een geitje dat op zoek was naar een klok om zich te verstoppen voor de wolf, die ondertussen de prins had opgegeten. Toen moest de wolf met het kroontje van de prins op zijn hoofd alleen nog Roodkapje wakker kussen en leefden ze nog lang en gelukkig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten