Gisteren waren we bij 'De wereld draait door', het programma dat je gemakkelijk afkort tot DWDD, en als je het met kleine letters op je smartphone intikt gelijk wordt opgewaardeerd tot hoofdletters. We waren al om kwart over zes in de studio en omdat de presentator tijd overhad, nam hij plaats op een hoge kruk en vertelde wel een halfuur lang over de geschiedenis van het programma.
Over dat er in het begin nog maar heel weinig mensen naar keken. Dat ze dachten, wat moet dat voor programma worden? Met een rare naam ook: 'De wereld draait door'. Dat er toen ook helemaal geen publiek op afkwam. Zo weinig, dat ze zelfs publiek moesten kopen, twintig man. 'Vooral mannen inderdaad, iedere avond dezelfde twintig. We zetten ze dan iedere avond op andere stoelen, zodat het niet opviel. Op een gegeven moment leerde je ze ook kennen, die twintig man,' vertelde Matthijs. 'Dan wist je, dat is Henk, dat is Hans, dat is Jan en dat Piet.' Dat is elf jaar geleden. Nu kijken er ruim anderhalf miljoen mensen naar het programma en zit de studio iedere avond vol met nieuw publiek. 'De studio heeft in die elf jaar tijd iets vertrouwds gekregen, het is een soort huiskamer waar je elke dag naartoe gaat, en nog steeds met veel plezier. Niet al te groot, maar toch hebben we een keer het hele concertgebouworkest hier binnen gehad.' En zo ratelt Matthijs maar door en kijkt eens op de klok, die aftelt – 'O, we hebben nog tijd' – en vertelt over de vaste tafelheren en -dames. Marc-Marie op vrijdag, dat ie altijd laat is en nu misschien nog gewoon thuis zit – ondertussen was het halfzeven. Dat Marc-Marie hier ook altijd onvoorbereid naartoe komt. Dat de Westergasfabriek zo'n heerlijke omgeving is, met al die nieuwe bedrijven, een bierbrouwerij, een bioscoop, en dat je er leuk uit kan gaan op vrijdagavond, dat het bruist van de activiteit. En dat hij het zo waardeert dat de mensen hiernaartoe komen. Sommige wonen hier om de hoek, en sommige komen van heel ver en plakken er dan gelijk een dagje Amsterdam aan vast. Heel veel dank en waardering daarvoor. En dat hij er zo'n zin in heeft vanavond, vooral vanavond, omdat vrijdagavond altijd zo'n heel speciale avond is, zo vlak voor het weekend. En dat ie ons na de uitzending misschien nog wel zal zien, onder het genot van een biertje.
En toen was Marc-Marie er ondertussen ook en begon het programma. Dat ging over seksuele voorlichting op middelbare scholen. Met Ruben Terlou die kwam vertellen over een reisprogramma over China dat hij gemaakt heeft en dat de komende zondagen wordt uitgezonden door de VPRO, en Kenny B en Jennie Lena die lied zongen van Lionel Richie en de band Bombay met harde muziek en Peter Pannekoek die zich afvroeg hoe Wilders die in de Playboy stond aan de onderkant gekapt was: 'gaat het van Beethoven [boven] naar Bach [onder] of is het Marokkaans opgeschoren?'
De foto's hier zijn allemaal voor de uitzending gemaakt, wanneer de artiesten alvast een voorproefje laten zien. Hier kun je de uitzending van vrijdagavond trouwens nog terugzien. En hier kun je de reportage Achter de schermen van De Wereld Draait Door bekijken, ook zeer de moeite waard.
Wat leuk! Ben zelf ook een keer geweest (bij een speciale 'hier is...' aflevering).
BeantwoordenVerwijderenBen je zelf ook nog in beeld (geweest) ergens?
Ja, we zaten vooraan. Erg inspirerend, zo'n uitzending.
BeantwoordenVerwijderenLeuk! Ik vond het toen als bibliotheek-uitje ook geweldig.
BeantwoordenVerwijderenHeb je een screenshot daarvan? (via uitzending gemist?)
BeantwoordenVerwijderenDe foto's bij het artikel zijn trouwens ook mooi!
Nee, we doen dit keer geen screenshot. Het berichtje is zo af en rond.
BeantwoordenVerwijderen