'Vroege herinneringen' in het DunaAtelier

Eerst al om zeven uur, nog een heel uur voor het gebeuren, die collega die binnenstapte om me een leuke avond toe te wensen. Dat verwachtte ik niet, omdat ik wist dat hij die dag vanuit Leiden naar Katwijk aan den Rijn zou gaan, om naar de historische tram te kijken, die daar nu een week aan het heen en weer rijden was. Maar nu was hij helemaal in Katwijk aan Zee bij Schuitemaker een visje gaan eten en dacht hij, dat DunaAtelier is toch om de hoek, dus ga ik eerst daar nog even kijken. Maar nu moest hij nog helemaal van Katwijk aan Zee naar Katwijk aan den Rijn, om eindelijk met die tram mee te kunnen.
Dan die ene vrouw, die er al heel vroeg was, om kwart over zeven of zo, voor een plekje, maar zich al die tijd prima vermaakte, terwijl Gerard de stoelen nog aan het neerzetten was. En twee vrouwen die netjes van tevoren kwamen zeggen dat ze halverwege de avond weg zouden gaan, weg zouden sluipen, maar dat dat dan niet vanwege mijn praatje zou zijn. Ze hadden ergens anders een concert, waar ze ook nog heen wilden. Ze zijn niet meer weggegaan.

De Japanse toeriste die tussendoor binnenkwam om even drie schilderijen te kopen, in een volle zaal met mensen die naar een praatje zaten te luisteren. Ik kon gewoon doorgaan met m'n verhaal, maar ondertussen werden er tussen het aandachtig luisterende publiek schilderijen aangewezen en van de wand gehaald en werd achter in de zaal de koop gesloten. Als je het van buitenaf zou bekijken, waren we met z'n allen in een vreemd soort film terechtgekomen. Nee, de avond kon niet meer stuk in het DunaAtelier.

M'n ouders die tijdens m'n verhaal, dat ging over mijn jeugdherinneringen in de jaren zestig en gewoon op deze blog te lezen is, de hele tijd maar zaten te glimlachen en van de ene verbazing in de andere vielen, want het ging natuurlijk ook over hen, dat verhaal. Wat fijn als je geen internet hebt en je het dan voor de eerste keer mag horen.
Bert, die op blote voeten was gekomen. En m'n tandarts, die kwam vertellen dat ik hem door mijn jarenzestigverhaal in één avond van zijn jarenvijftigtrauma had af geholpen.

Wat een avond! En iedereen was leuk en aardig en had op z'n eigen manier zo'n beetje hetzelfde meegemaakt, in de jaren zestig, en soms ook niet, maar dat gaf niet.

Zo kom je bij het verhaal 'Vroege herinneringen' dat ik donderdagavond voorlas, door erop te klikken.

De foto's zijn van Gerard Brouwer.