Eindejaarsgevoel

2013 was een mooi jaar, een jaar dat al meteen zo eervol begon, een jaar waarin we weer even terug waren in het paradijs, vlak bij het strand van Monsieur Hulot, een jaar waarin ik eindelijk, na zes jaar dat affiche mee mocht nemen, gesigneerd door de schilder op zee, een jaar waarin we meezongen met Willeke in het Vondelpark en genoten van het Concertgebouworkest op de Prinsengracht, met als absoluut hoogtepunt de vertolking van de Puccini's 'Nessun Dorma' door Joseph Calleja, een jaar ook waarin we voor het laatst genoten van ons mooie strand, waar ze nu een meer dan overdreven dikke dijk van zand en beton langs leggen, een jaar van gezelligheid in gastvrij Friesland, een jaar waarin we de paus gezien hebben, én gehoord, in mooi Rome. 2013 was ook het jaar waarin ik weer even terug was in m'n oude school, in het filmzaaltje, het was een jaar dat niet zo goed eindigde voor Zorro. Maar misschien zijn we op de een of andere manier toch nog op tijd. We blijven daarom hopen en bidden, ook in het nieuwe jaar. Want 'het enige wat je kan doen, met dieren zowel als met mensen (...), is naar ze kijken terwijl ze nog leven, naar ze kijken en ze tegen je aandrukken'.