Dit komt nooit, nee, nóóit meer terug!
Alles gaat op de schop, alles moet wijken. Voor een storm eens in de duizend of tienduizend jaar. Of morgen al. En zelfs dat is niet zeker. Maar áls het morgen gebeurt, of overmorgen, of volgend jaar... zijn we toch nog te laat.
Alles wordt anders, je kent het niet meer terug. Voor een storm eens in de duizend of tienduizend jaar. Of morgen al. We weten het niet. Maar áls het over duizend jaar gebeurt, of tienduizend jaar... gaan wij dat niet meer meemaken.
Als ze dán nog weten hoe het was.
Dat dorpje aan de zee. Waar de schuiten aan het strand kwamen, tot aan die mooie, oude kerk.
Konden ze maar weten hoe dát was.
Ik ben juist blij dat er eindelijk iets aan die kustverdediging gedaan wordt. Tot nu toe zijn er onaanvaardbare risico's genomen ten koste van de mensen die direct en als eerste de gevolgen van een eventuele ramp zouden ondervinden.
BeantwoordenVerwijderenMensen en overheden die graag overal kerncentrales neerzetten gebruiken ook altijd het argument dat er "maar eens in de zoveel duizend jaar" een risico zou zijn, terwijl we allemaal kunnen zien dat er om de haverklap dingen fout gaan.
De natuur gaat gewoon zijn gang, daar moet je je tegen wapenen en niet indutten met z'n allen. Als er straks eventueel iets fout zou gaan is (letterlijk) Leiden in last. De mensen die nu allemaal zo tegen "veranderingen" zijn, zullen dan waarschijnlijk als eersten piepen.
En laten we eerlijk zijn, wat is er nu zo fraai op die foto? Dat rare pleintje bij de Zwaan? Die ijstent? Niet bepaald iets voor de Monumentenzorg. Misschien kijk jij er naar met een andere blik, ingegeven door sentimenten uit je jeugd?
Een Boze Katwijker
Geen 'lelijke' pleintjes aan de zee meer, maar opgepoetste uitzichtpunten, ver weg van het dorp, waar je nog maar nauwelijks het carillon van de Oude Kerk kan horen of kan zien of het al tijd is om naar huis te gaan. Er zijn zoveel andere, subtielere oplossingen, een rif in zee, golfbrekers, een smalle betonnen wand met een korte duin langs de boulevard, en niet nog eens een parkeergarage daarachter. 120 meter lopen voor je op strand ben? Niet gewoon meer even neerstrijken bij de hoogte. Het strand en het dorp horen bij elkaar. Maar dat is nu voorgoed voorbij. En daarbij speelt veel sentiment, dat geef ik graag toe. Net zoals het ook zo jammer is dat ze dat karaktervolle gebouw van De Zwaan wit en grijs geverfd hebben, met het beeldmerk van een vikingschip. Eeuwig zonde.
VerwijderenIs het 'nostalgisch' denken nu juist niet de reden dat Katwijk zo'n oubollige gemeente is gebleven? Ik zie dit juist als een uitdaging om nu eens iets aardigs van onze kustlijn te maken. Dat is dringend nodig. Een oom die een groot deel van z'n leven in de USA woonde, kwam op z'n 80ste terug om zich weer in Katwijk te vestigen. Hij keek rond en verkasde naar Zeeland. 'Katwijk, daar is niets meer aan,' zei hij. Maar ik heb geen recht van spreken. Als ik mijn arbeidszame leven achter de rug heb, vertrek ik hier ook.
BeantwoordenVerwijderen