Vet tafeltje

Met een blad van lariks. Het mooiste hout wat er zo'n beetje te krijgen is in de bouwmarkt. Ik moest er dan wel drie keer naartoe, naar die bouwmarkt, maar dat was vanwege het onderstel dat niet lukte. Hout is weerbarstig. Ik wou het mooi doen, klassiek, met deuvels. Dat zijn houten pennen waarmee je pen-en-gatverbindingen maakt. Dan heb je geen schroeven nodig. Maar het ging allemaal mis. Twee onderstellen zijn er mee heen gegaan, voordat nummer drie er stond. Al het gereedschap had ik in huis, inclusief dat dingetje om het tegenoverliggende gat mee af te tekenen. Of tekenen? Aanprikken is het wat je doet. En daarna kun je dat tegenoverliggende gat boren. Maar als ik zo'n onderstel dan in elkaar gezet had, met pennen en lijm, en één keer al geschilderd ook, was het iedere keer toch weer scheef. Twee keer alles in de vuilnisbak gemikt.
En dan weer naar de bouwmarkt. Ik stel het bezoek aan zo'n hal altijd maar zo lang mogelijk uit. Als je er één keer geweest bent, bij de Gamma, de Praxis of de Karwei, moet je altijd nog minstens drie keer terug. In mijn geval zou dat dan, even goed tellen, vier keer per tafeltje geweest zijn. Zo erg was het gelukkig niet. Niet bij dit project. Want ik noem alleen maar even het uitzoeken van een geschikte plank voor het tafelblad. Daar kun je wel even mee zoet zijn. Lariks heeft een prachtige nerf, prachtige vlammen, kan ik beter zeggen, maar het 'bloedt' aan alle kanten, zoals dat heet. Het hout zit vol kwasten en overal hangen lange druppels hars. Dat is mooi voor een schutting maar niet voor een tafel. Na ongeveer een uur bij de lariks planken vertoefd te hebben, toen ik het rek al helemaal had leeggehaald en alle planken door m'n handen had laten gaan, nam ik de beslissing dat dit dan maar de plank moest worden waar ik de drie plankjes voor m'n tafelblad uit zou halen.
Iets dergelijks had ik ook al meegemaakt met de plankjes voor het onderstel. Dat je voor zo'n rek staat en dat dan net de planken van de afmeting die jij nodig hebt allemaal krom zijn of vol met kwasten zitten. En je hebt maar één plank nodig en twee meter daarvan is genoeg. Uit arren moede daal je af naar het rek eronder, met een langere versie van dezelfde plank. Ondertussen ben je weer een uur verder met uitzoeken en als het tegenzit ga je met een nog langere versie van die ene plank naar huis. Wat moet je met al dat hout?
Maar om nog even op m'n salontafeltje terug te komen. Ik heb nu voor een eenvoudiger model gekozen, met schroeven van binnenuit. Dat is wel gelukt. En die lariks planken, die heb ik ingesmeerd met bijenwas. Dan zie je de vlammen zo mooi.